Tijdens de archeologische opgraving werden in totaal 112 sporen aangetroffen en geregistreerd. De archeologische sporen kunnen globaal in volgende categorieën opgedeeld worden, nl.: paalkuilen, greppels/grachten en overige kuilen. Eén spoor kan vermoedelijk geïnterpreteerd worden als een (veld)oven. Vermoedelijk kunnen de talrijke kuilen in verband gebracht worden met activiteiten die te maken hebben met de bouw van een middeleeuwse kerk (als voorloper van de huidige kerk). Ook de teruggevonden (veld)oven lijkt in deze richting te wijzen, indien deze diende voor het bakken van bouwmaterialen. De functie van de brede gebogen gracht is evenwel nog onduidelijk. De sporen, en dus ook deze ambachtelijke activiteiten, zijn op basis van het vondstmateriaal op het einde van de volle middeleeuwen te situeren en wellicht meer specifiek rond het einde van de 12de eeuw. In totaal werden 91 scherven ingezameld en gedetermineerd, die voornamelijk toebehoren tot dezelfde aardewerkgroep, m.n. Maaslands aardewerk. Dit aardewerk is in de volle middeleeuwen te situeren (10de-14de eeuw). Er werden o.a. drie zgn. manchetranden aangetroffen. Deze manchetranden komen vooralvoor in de tweede helft van de 12de eeuw. Uit dit onderzoek kan geconcludeerd worden dat het terrein vermoedelijk over een korte periode doorheen de geschiedenis (eind 12de -begin 13de eeuw) in gebruik geweest is voor activiteiten die vermoedelijk gelinkt kunnen worden aan de bouw van een middeleeuwse kerk (als voorloper van de huidige kerk). Het zo goed als ontbreken van vondsten uit oudere en recentere periodes lijkt dit te bevestigen.