Tussen begin februari en eind maart 2019 voerde een team van archeologen van Ruben Willaert nv een vlakdekkende opgraving uit op een terrein gelegen aan de Ooststraat/Hellestraat te Wervik. Het grootste deel van de sporen kan gedateerd worden in de Romeinse periode, maar bepaald de midden-Romeinse periode. Het gaat om enkele structuren, 11 in het totaal. Sommige van hen kunnen mogelijk toegewezen worden aan een bepaald gebouwtype. Het gaat onder meer om mogelijke plattegronden van het type De Clercq IA, IIC en VI. Enkele van de mogelijke structuren zijn enkel bewaard gebleven in de vorm van palenrijen waardoor een exacte identificatie uitblijft. Voorts werden verschillende losliggende paalsporen en kuilen aangetroffen, die eveneens getuigen van bewoningsactiviteiten. Verder werden enkele waterhoudende structuren aangetroffen. Het gaat om 2 waterkuilen die op basis van natuurwetenschappelijk onderzoek eveneens in de midden-Romeinse periode kunnen worden gedateerd. Er werden ook 2
waterputten aangetroffen, beiden voorzien van een vierkante houten bekisting. Daarnaast werd ook nog een drenkkuil/depressie aangesneden. De combinatie van al deze sporen toont de midden-Romeinse aanwezigheid duidelijk aan. Er werden tevens verschillende grachten en greppels aangetroffen, mogelijk vormen enkele van deze één of meerdere afbakeningssystemen. Dit kan echter niet met zekerheid worden aangetoond. Enkele van deze greppels/grachten zijn vermoedelijk Romeins in oorsprong, maar kunnen eveneens nog tot in de middeleeuwen in gebruik geweest zijn. Indien het geen afbakeningsgreppels zijn, kan gedacht worden aan een functie van afwatering of drainage. Nog uit de middeleeuwen werden enkele kuilen aangetroffen. Een laatste periode waaruit sporen werden aangetroffen is de periode van de Eerste Wereldoorlog, het gaat hierbij om enkele afvalkuilen, 2 bomkraters en 2 segmenten van eenzelfde loopgraaf. Op basis van historische informatie is geweten dat de Duitsers zich in Wervik hadden gevestigd.