Naar aanleiding van een nieuwbouwproject voerde Ruben Willaert bvba in 2018 een proefputten/sleuvenonderzoek uit op deze locatie. Verspreid over het plangebied werden minstens 3 (middeleeuwse) gebouwen aangesneden. Twee gebouwen werden gekenmerkt door opeenvolgende lemen vloeren; 1 gebouw werd gekenmerkt door de aanwezigheid van een haard opgebouwd uit tegels. Daarnaast werden ook heel wat jongere sporen aangesneden. Op basis van deze structuren en het vondstmateriaal kan geconcludeerd worden de bewoning ingrijpende wijzigingen heeft ondergaan in de 15de -16de en 17de -18de eeuw. Een verder opgraving van de sporen was noodzakelijk.

Tot de oudste sporen uit de late middeleeuwen behoren een gracht en een kuil die mogelijk nog in de volle middeleeuwen te dateren zijn. Daarnaast werd ook een deel van de Ieperlee aangesneden die in de jongere fasen met een bakstenen constructie overwelfd werd. Na demping van de gracht op het terrein werd gestart met de bouw van van meerdere woningen waarvan de oudste teruggaan tot de 13de eeuw. Van deze woningen bleven regelmatig ook de bakstenen muren, haarden, loopvlakken en tegelvloeren bewaard. Naast de gebouwresten werden ook twee ovens teruggevonden die mogelijk gebruikt zijn voor het bakken van brood. Twee van de woningen waren gelegen langsheen een steegje. Een bijzondere vondst betreft een zogenaamde ‘knucklebone floor’, waarvan echter niet uit te sluiten is dat deze in de nieuwe tijd moet gedateerd worden. Het aangetroffen dierlijk botmateriaal uit de verschillende sporen kreeg een eerste evaluerende analyse en interpretatie. Voor het aardewerk werd per spoor de verdeling van de verschillende aardewerksoorten nagegaan.