Algemeen

In opdracht van GO! Onderwijs van de Vlaamse Gemeenschap werd een opgraving uitgevoerd in 2014 over een terrein van ca. 2 ha. Op basis van een vooronderzoek, bestaande uit een proefsleuvenonderzoek, is de locatie van de archeologische waarden vastgelegd en is het te onderzoeken
oppervlak voor het vlakdekkende onderzoek bepaald. Het vooronderzoek leverde, naast enkele losse vondsten uit de steentijd, vooral nederzettingssporen op uit de late ijzertijd en de Romeinse periode.

IJzertijd

Tijdens de opgraving werden resten gevonden van een gebouw, enkele bijgebouwen (onduidelijkheid in rapport over aantal spiekers), kuilen en greppels uit de midden tot late ijzertijd. Het gebouw (type Haps) ligt midden in het onderzoeksgebied en wordt omgrensd door een greppel. Deze greppel is bedoeld om te dienen als vermoedelijke erfgrens.

Om het gebouw heen liggen verschillende kuilen verspreid.Vanwege hun veelal vlakke bodem en de relatief grote hoeveelheid aardewerk dat erin is gevonden ligt een functie als silokuil (voorraadkuil) voor de hand, maar de analyse van botanische resten bevestigt dit niet. Er zijn namelijk geen onverbrande resten van gebruiksplanten aangetroffen in de kuilen. Uit de botanische analyse van de ijzertijd kuilen blijkt dat veel diverse cultuurgewassen aanwezig waren in de nederzetting en de bewoners toegang hadden tot een breed spectrum aan gewassen die gangbaar zijn voor deze periode, zoals gerst, pluimgierst, emmer, spelt, zaadhuttentut, duivenboon en erwt.

Romeinse periode

Op het terrein werden ook de resten gevonden van n twee gebouwen, kuilen en greppels uit de eerste helft van de Romeinse tijd. In het noorden van het onderzoeksgebied ligt structuur 1, een gebouw met drie middenstaanders, en dit gebouw is gelegen op een perceel dat
begrensd lijkt te worden door een rechte greppel. Structuur 3 is gelegen in het zuidoosten van het onderzoeksgebied en is ook gelegen op een perceel dat begrensd lijkt te worden door een rechte greppel

Beide greppels lopen in het midden van het terrein parallel aan elkaar en impliceren een gelijktijdige gebruiksperiode. Binnen de perceelsgrens van
structuur 3 vallen ook twee spiekers en twee waterputten, alhoewel de spiekers niet gedateerd konden worden.

De gebouwplattegronden van beide structuren zijn van het type Alphen Ekeren type met drie middenstaanders.

De aangetroffen waterputten zijn putten met een vierkante houten bekisting, waarvan de put die het dichtst bij structuur 3 gelegen is (structuur 10) op basis van dendrochronologie dateert in 137 na Chr ± 6. De andere waterput (structuur 11) die wat verder naar het noordwesten is gelegen dateert op basis van dendrochronologie in 53 na Chr. ± 7. Op basis van de ligging zouden beide waterputten bij het perceel van structuur 3 kunnen horen, aangezien dit gebouw een vrij ruime datering heeft in de eerste helft van de Romeinse tijd (0-200 na Chr.).

twee gebouwplattegronden (type Alphen-Ekeren), twee waterputten, enkele grote leemwinningskuilen, kuilen en greppels en een weg

In het onderzoeksgebied zijn drie grote leemwinningskuilen opgegraven. Aan de vulling van de kuilen is te zien dat ze na het uitgraven van de leem langere tijd hebben open gelegen. De leem werd vermoedelijk gebruikt als materiaal om de wanden van de gebouwen mee te dichten.