Bij het aanleggen van een nieuwe riolering en de aanleg van een parking, die deel uitmaakten van de vernieuwing van het scholencomplex BS Merlijn aan de Sacramentstraat werd een archeologische werfbegeleiding voorzien. De werfbegeleiding was tweeledig en bestond uit het opvolgen van het afgraven van een vlak voor de aanleg van een parking en het graven van een rioleringssleuf. Bij de werfbegeleiding ter hoogte van de parking werden geen archeologische sporen aangetroffen. Hier waren enkel recente lagen en ophogingspakketten aanwezig in het aangelegde vlak. Onder dit niveau is het is het sporenbestand dus nog in situ bewaard.  

In de rioleringssleuf werden in totaal 66 spoornummers toegekend. Omdat de sleuf een erg beperkte breedte had, werden enkel delen van sporen aangesneden en was het zeker niet mogelijk om grotere structuren te herkennen. Een bijkomend probleem is dat de aangetroffen sporen door de aard van de werken niet gecoupeerd konden worden. De sporen zijn dus nog in situ bewaard onder het niveau van de aangelegde rioleringssleuf. Uit veel sporen konden wel enkele vondsten ingezameld worden, maar het betreft hier slechts oppervlaktevondsten. In de rioleringssleuf werd net boven het witte zand een humushorizont (S41) aangetroffen. Deze bevatte vondsten ouder dan 40 n. Chr. De laag werd geïnterpreteerd als het loopniveau / bouwvoor uit het begin van de Romeinse periode. Elf sporen die verspreid over de sleuf lagen, werden geïnterpreteerd als paalkuil. De dateerbare vondsten die in de paalkuilen werden aangetroffen, dateren pas vanaf het begin van de midden-Romeinse periode tot in de 2de eeuw. Er is dus zeker nog sprake van houtbouw in deze periode. Over de vroeg-Romeinse periode (vóór 70) kunnen geen uitspraken worden gedaan. De rest van de paalkuilen bevatte geen of geen dateerbare vondsten. Omwille van de beperkte vaststellingen die gedaan konden worden, was het ook niet mogelijk uitspraken te doen over het type van houtbouw. Een uitbraakspoor in het centrale gedeelte van de rioleringssleuf met nog enkele vuursteenblokken in situ moet het restant van een steenbouw zijn. Er zijn echter geen dateringsgegevens voorhanden. De oudste private steenbouw die de voorbije jaren in kaart werd gebracht in Tongeren, situeerde zich aan de Hondsstraat. Over het algemeen worden aan het einde van de 1ste eeuw en het begin van de 2de eeuw systematisch stenen bouwmaterialen verwerkt in de Tongerse stadswoningen. Vermoedelijk werd de steenbouw aan de Sacramentstraat nog in de laat-Romeinse periode weer afgebroken, aangezien er zich in het profiel een puinlaag onder de zwarte laag bevond ter hoogte van het uitbraakspoor. In de rioleringssleuf werden ook zes greppels aangesneden die de sleuf dwarsten: S4, S9, S15, S21, S29 en S35. De weinige vondsten die in de greppels aanwezig waren, waren niet nauwkeuriger dateerbaar dan in de Romeinse periode. S35 is de meest zuidelijk gelegen greppel. Aangezien onder de huidige Sacramentstraat een Romeinse OW-straat gelegen is (decumanus), zou greppel S35 mogelijk een afwateringsgreppel van deze straat kunnen zijn. De andere greppels zouden funderingsgreppels van houten gebouwen kunnen zijn. Drie grote sporen (S22, S31 en S34/36) werden geïnterpreteerd als waterputten met nagezakte lagen. De overige sporen zijn kuilen van verschillende afmetingen, en lagen in het profiel waar niet veel meer over te zeggen valt. In het profiel werden verschillende lemige lagen vastgesteld. Mogelijk gaat het hier om vloerniveaus. Algemeen kan worden opgemerkt dat de stratigrafie in dit gedeelte van Tongeren veel minder complex is dan meer richting het stadscentrum.