Twee fasen van de oorspronkelijke (wal)gracht werden aangetroffen. De oudste fase was een ca. 1,5m brede afwateringsgracht op het verwachtte tracé. Deze werd in de loop van de late 16e-vroege 17e eeuw gedempt. Vervolgens werd een afgraving van (een deel van) het terrein doorgevoerd, gecombineerd met een nivellering. Deze nivellering werd in verschillende werkputten ten noorden van de drenkpoel waargenomen in de vorm van een grofkorrelig wit zandlaagje, waarin lokaal ook baksteenpuin zat. Kort na deze egalisatie werd in de zuidwesthoek van het wooneiland een poel uitgegraven die in verbinding stond met de brede noordwestelijke walgracht. Deze poel werd vermoedelijk in de loop van de late 18e-vroege 19e eeuw gedempt om hierna een nieuwe gebouwstructuur op te bouwen, waarschijnlijk een stalgebouw. De walgracht werd bij deze herinrichting ook verlegd naar het zuidoosten. Deze jongere situatie is zichtbaar op de 19de eeuwse historische kaarten.