Het eindverslag behandelde de resultaten van de archeologische werfbegeleiding die uitgevoerd werd naar aanleiding van het aanleggen van een nieuw gescheiden rioleringsstelsel doorheen de dorpskern van Mal, een deelgemeente van Tongeren.

Gezien het op basis van de resultaten van het bureauonderzoek niet mogelijk was om de aan- of afwezigheid van archeologische waarden in het onderzoeksgebied aan te tonen, en het onderzoek uitwees dat het terrein over een potentieel waardevol archeologisch bodemarchief beschikte, drong een vervolgonderzoek zich op. Omwille van de aard van de werken en het juridisch kader was het echter niet mogelijk om verder vooronderzoek uit te voeren voor de aanvang van de werken, noch om het onderzoeksgebied volwaardig archeologisch op te graven. Daarom werd er voor een werfbegeleiding geopteerd. De werfbegeleiding concentreert zich specifiek op de historische dorpskern, bestaande uit de Kleinmeersstraat, Heldenstraat, Kruisvindingsstraat en de Waterstraat en bestond uit de aanleg en registratie van een archeologisch vlak voorafgaand aan de werken en het opvolgen van de rioleringssleuf.

Er werd centraal op de Waterstraat één spoor aangetroffen. Het betreft een muurfundering die toebehoorde aan een schuur. Deze fundering was opgebouwd uit silexknollen en mergelblokken met daartussen kalkmortel. Hierop was een stuk muur bewaard die was opgebouwd uit baksteen en kalkmortel. De rest van de schuur was nog bewaard. De schuur was bij de heraanleg van de weg ingekort aangezien deze de rooilijn overschreed. Bijgevolg is de fundering te interpreteren als het restant van een schuur die deels afgebroken werd in het midden van de 20ste eeuw. De eerste bouwfase gaat terug tot minstens de 18de eeuw. Daarnaast werd buiten het projectgebied, in de kelder van de oude hoeve op de Waterstraat 78 een dicht gemetselde ingang van een aacht vastgesteld. De hoeve gaat tot minstens de 18de eeuw terug. De aacht zelf kon niet onderzocht worden, maar de eigenaar heeft bij werken in de jaren 1960 een holte waargenomen die nog verder naar beneden liep en mogelijk uitgaf op een grotere ruimte. Omwille van veiligheidsredenen werd de aacht toen niet verder onderzocht. Op de Kruisvindingsstraat werd, eveneens buiten het onderzoeksgebied, een nog deels bewaarde kelder vastgesteld. Deze werd om veiligheidsoverwegingen niet verder onderzocht. Bijgevolg zijn alle waarnemingen te relateren aan postmiddeleeuwse activiteiten binnen de dorpskern. Ook de verstoorde bodemopbouw kan verklaard worden door het gebruik als wegdek doorheen (minstens) de laatste eeuwen.