Tijdens restauratie- en innovatiewerken in de Merlegathoeve in Puurs werd bij het uitgraven van een werkput een volledige bakstenen kelder met toegangstrap ontdekt. De eigenaar besloot deze volledig uit te graven en de kelder te integreren in de verbouwing van de hoeve tot een woning en Bed & Breakfast.

Hoe oud de ontdekte kelder in de hoeve is, is moeilijk te achterhalen. We weten dat deze zich in het oudste gedeelte van de hoeve bevindt en dat na afbraak van het tongewelf ze moet zijn opgevuld met puin rond het midden van de vorige eeuw vooraleer er een nieuwe betonplaat en vloer werd aangelegd. De historische kaarten tonen duidelijk aan dat er op deze plaats van het domein, in de noordwestelijke hoek, ten vroegste een gebouw stond na 1668 (cf. kaartboek van de Sint-Bernardusabdij van Hemiksem). Ten tijde van de kaart van Villaret (1745-1748) en deze van Graaf de Ferraris (1771-1778) stond er op deze plaats zeker een hoeve met een paar bijgebouwen. Maar het grondplan van de hoeve verschilt van het grondplan dat later op de andere historische kaarten wordt weergegeven. Dit kunnen echter ook fouten zijn. De bouwdatum die op het gebouw is aangegeven nl. 1765 zou dus wel eens kunnen kloppen waardoor de kelder, die duidelijk geïntegreerd is in de hoeve, ook uit die periode dateert. De hoeve had vanaf het begin enkele bijgebouwen waarvan het meest noordelijke tegen de Louis Nutenstraat aan verdwijnt in de loop van de 19de eeuw. Luchtfoto’s uit de 20ste eeuw leren ons dat er uiteindelijk slechts twee gebouwen bewaard blijven waarvan het westelijke uiteindelijk moet plaats maken voor een eengezinswoning in 2020. Een datering van de waterput is niet te achterhalen maar we veronderstellen dat deze ook uit die periode moet zijn. Toekomstige vondsten uit de waterput zouden hierover uitsluitsel kunnen geven. 
Beide aangetroffen toevalsvondsten (kelder en waterput), alsook de nog bestaande kelder, zullen in situ worden bewaard en opgenomen in de restauratie van de hoeve.