Uit de steentijd werd een ‘low-density’ site aangetroffen, Roccourtbodem met prehistorische artefacten deels in situ, deels een verplaatste situatie. 3 meter lager bevonden zich drie chips, één Levalloisafslag en één racloir double convexe concave die worden geassocieerd met de bodem en houtskool.
Uit de ijzertijd werden afvalkuilen en een greppel aangetroffen. De greppel is een onregelmatige rechthoek van ca. 25 m bij 65 m (enclos). De greppel is pre-Romeins, aangezien die wordt doorgesneden door de middenstaanders van een Romeins tweeschepig woonstalhuis. Globaal genomen kan de greppel gedateerd worden in de midden tot late ijzertijd.
Paalkuilen wijzen op de aanwezigheid van sporen van houtbouw uit de Romeinse periode. 10 plattegronden konden gereconstrueerd worden, waaronder woonstalhuizen van het Alphen-Ekeren type en twee spiekers. De woonstalhuizen liggen in twee clusters van vijf gebouwen. Een brandlaag indiceert een brand rond het midden van de eerste eeuw.
Vanaf de tweede tot de derde eeuw was mogelijk een villa aanwezig, met stenen kelder deels opgebouwd uit hout en leem, een oventje (waarschijnlijk gebruikt voor metaalproductie), 3 waterputten, twee drinkpoelen en een kleine afgebakende ruimte. De kelder brandde uit in 3de eeuw
Uit de nieuwe tijd werd een 80m lange gracht aangetroffen. De gracht vertoont een onderbreking van ca. 6 m, mogelijk bedoeld als ingang. Het kan gaan om een deel van een schans, waarnaar het toponiem 'op de schans' misschien verwijst, maar eventueel ook om een al dan niet afgewerkte omgrachting van een kampement dat met één van de belegeringen van Maastricht kan verband houden. Nabij werd ook een waterput gelocaliseerd.
Onbepaald
Tijdens de opgraving werd een kuil met krengbegraving van een paard aangetroffen, van onbekende datering.
Auteurs: Arts, Annick
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)