De vindplaatsen van Kesselt-Op de Schans werden aangetroffen in de leemgroeve Vandersanden, in een sequentie van meer dan 10 meter dikte behorend tot de 'Formatie van Gembloux'. In deze sequentie werden vijf verschillende periodes van loess depositie herkend, met geassocieerde paleobodems.

In 2005 werd een zone van 56m2 opgegraven, hierbij werden ca. 90 artefacten gevonden in een colluviale afzetting, afgedekt door loess uit het laat-Weichsel. Dit colluvium werd provisoir gedateerd in 'Marine Isotope Stage (MIS) 3' of ouder. Mogelijk bestaat deze afzetting echter uit gedeeltelijk herwerkte sedimenten afkomstig uit de bovenste luvisol van het Rocourt Pedocomplex, te dateren in MIS5a. Tot het ensemble behoren een groot aantal afslagen en afslagfragmenten (de meeste kleiner dan 2 cm) en enkele schrabbers. Als grondstof werden wellicht lokaal verzamelde vuursteensoorten gebruikt.

In 2007 werd één geïsoleerd artefacten gevonden geassocieerd met de Hees paleobodem, te dateren in MIS 7.

Elders in de groeve was de Hees paleobodem geërodeerd door wind- en water erosie in de MIS 6 periode. Deze periode van erosie veroorzaakte een belangrijke 'lacune' in de loess sequentie. In deze geërodeerde zone van de sequentie werden wel een aantal met windglans aangetaste geïsoleerde artefacten aangetroffen.

In 2007 en 2008 werden vier kleine in situ bewaarde concentraties met lithische artefacten aangetroffen (kapplaatsen), die gesitueerd waren op een oud oppervlak dat wordt gedateerd op de overgang van MIS 9 tot MIS 8. De meest oostelijke cluster bevond zich ongeveer 6m dieper dan de artefacten die in 2005 opgegraven werden.

Nog iets dieper in de ondergrond werden ter hoogte van deze meest oostelijk cluster een klein aantal sterk gerolde en gepatineerde artefacten aangetroffen in een grindniveau, bovenaan een afgetopte bodem (bodem van Pottenberg-Montenaken). Deze artefacten, die zich in herwerkte positie bevinden, dateren vermoedelijk van vóór het einde van de vorming van deze bodem (MIS 11), te situeren rond 390000 BP.