Deze toevalsvondst leverde de documentatie op van een bunker in de IJzerdijk aan de Schoorbakkebrug, die vermoedelijk op het eind van de Eerste Wereldoorlog door het Duitse leger werd gebouwd.

De bunker is een met stortbeton gegoten constructie, waarbij het gebruik van keien bijwijlen zeer duidelijk is. De sporen van horizontale beschoeiingsplanken (18 tot 21 cm breed) voor de eigenlijke bunker en verticale planken voor de toegangen is evenzeer duidelijk. Een gleuf in de hoeken geeft aan hoe de planken met een verticaal balkje (5,5 op 3,5 cm) aan elkaar waren genageld.
De beschikbare, rechthoekige binnenruimte meet 4,62 op 2 m. Op één plaats -aan de vijandige zijde- kon een muurdikte van 1,02 m vastgesteld worden. De structuur is voorzien van een plat dak, dat 0,75 m dik was. Op 0,4 m, van onderuit bekeken, valt één bewapeningsniveau op, waarin betonijzers en staven zijn verwerkt. De staven zijn enkel in de breedte gebruikt. De beschikbare hoogte bedraagt 1,1 m. De vloerdikte komt op 15 cm.
De bunker is in beide hoeken op de oostzijde -aan de vriendelijke zijde- voorzien van een toegang, die 0,65 m breed was. Tegen de gevels kwam een dubbele vertanding (4, 7 en 6 cm) voor, die met een deur in verband kan gebracht worden.
In de vulling van de toegangen zijn geprofileerde betonbrokstukken gevonden, die met bepaalde onderdelen of nevenstructuren in verband moeten staan. Vondsten die gerelateerd zijn aan de bezetting van de bunker zijn niet gevonden.