Het onderzoek heeft de ontwikkeling van het terrein vanaf de volle middeleeuwen in kaart kunnen brengen. Tijdens de vroegste periode, rond de 10de tot 12de eeuw, is het gebied nog vrij landelijk gelegen. Getuige hiervan is het aangetroffen volmiddeleeuws gebouw (= hoeve?), dat vermoedelijk verder doorliep onder de huidige Stationsstraat. Tijdens de late middeleeuwen (14de - 15de) wordt het gebied als een stortplaats gebruikt, met afval afkomstig uit de stad. In de 16de of vroege 17de eeuw wordt met zekerheid één gebouw opgetrokken langs de Aardestraat gefundeerd op poeren in Noord-Franse kalksteen. De periode tussen de 17de en vroege 20ste eeuw is niet archeologisch waarneembaar door de impact van de 20ste-eeuwse kelders.

Enkele opmerkelijke vondsten, waaronder een zilveren muntschat en een ring met inlegsteen, werden tijdens het onderzoek aangetroffen. Dit toont aan dat onderzoek van dergelijke kleine percelen weldegelijk kan bijdragen aan de kennis van de stadsontwikkeling.