In het kader van de bouw van een nieuwe school werden bij archeologisch onderzoek de resten van het 16de-eeuwse kasteel 'het Lanteernhof' aan het licht gebracht.

In totaal werden 217 sporen aangetroffen, waaronder paal- en (afval)kuilen, grachten, greppels en muurwerk alsook twee bakstenen torens. De sporen dateerden van de late middeleeuwen tot de 20ste eeuw na de afbraak van het lusthof. De sporen kunnen opgedeeld worden in drie fasen. Een eerste groep bestaande uit een gracht en paalsporen bij een oostelijk gelegen gracht dateren van voor de bouw van het Lanteernhof in 1539 en behoren wellicht tot de laatmiddeleeuwse hoeve met bijbehorende gebouwen die er stonden toen Joris Vezelaer de gronden aankocht. Een tweede groep sporen met als belangrijkste het muurwerk en de gedempte omgrachting, behoren tot de lusthoffase van toen het Lanteernhof een groot omwald en omgracht kasteel was tijdens de 16de-17de eeuw. Uit archiefbronnen blijkt dat het kasteel tussen 1533 en 1535 reeds bestond of in aanbouw was. Een laatste groep zijn recentere kuilen die dateren uit de 18de-19de eeuw toen de glorietijd van het Lanteernhof voorgoed voorbij was en een deel van de gebouwen afgebroken waren en er een hoeve op werd gebouwd. Uit de periode van Wereldoorlog II werd een concentratie Amerikaanse kogels aan het licht gebracht.

Na de opgraving werden de laatste ondergrondse resten van het Lanteernhof definitief afgebroken.