De archeologische verwachting ging voornamelijk uit naar resten van de 19de-eeuwse Brialmontomwalling die hier tot de jaren ‘60 van de 20ste eeuw was gelegen. De vraag was in hoever hier ondergrondse resten bewaard waren gebleven en wat de impact was van het voormalige postkantoor dat er tot voor kort stond.

Die impact bleek groter dan verwacht. De bouwput was veel breder uitgegraven dan de begrenzing van de bovengrondse muren. Dit bleek ook uit de vele vermengde en vergraven pakketten die tot minstens 2m diepte aanwezig waren. Slechts hier en daar werd op de natuurlijke bodem gestoten. Het ging hier om de dieperliggende Tertiaire lagen. Eventueel oudere archeologische sporen van vóór de omwalling werden dan ook niet meer verwacht.

Enkel in het noordwesten zijn enkele structuren aangetroffen die met de Brialmontomwalling kunnen worden gelinkt. Het gaat om resten van de aanzet van een caponnière (een onderdeel van de omwalling) waaronder twee keermuren waartussen een gracht was gelegen. Ze kunnen worden gesitueerd nabij de voormalige Borsbeeksebrug.