De landschappelijke situering van het terrein ter hoogte van de zuidelijke uitlopers van de Vlaamse Vallei is archeologisch gezien bijzonder interessant. Door de aanwezigheid van een oude, meanderende arm van de Bovenschelde en de nabijheid van een verhevenheid in het (paleo)reliëf ten zuidoosten van het projectgebied moet deze locatie altijd een zekere aantrekkingskracht hebben uitgeoefend op de mens. 

Op het merendeel van het terrein werd onder de ploeglaag, en soms lokaal een bioturbatie horizont, de C-horizont waargenomen. Er werden tijdens het veldwerk geen archeologisch relevante bodemsporen aangetroffen. Dit kan een gevolg zijn van deze relatief slechte bodembewaring en van de talrijke bodemverstoringen.

Er werden geen archeologisch relevante artefacten aangetroffen.

De bodemopbouw bestond voor het merendeel uit een ploeghorizont of twee ploeghorizonten met hieronder de C-horizont, lokaal werd er nog tussen de ploeghorizont en de C-horizont een onregelmatige bioturbatielaag waargenomen.
Enkel in de noordwestelijke zone werd onder de ploeglaag en de bioturbatielaag een ondiep bewaarde Bt-horizont waargenomen. Hieronder was de C-horizont gelegen.