Tijdens de opgraving werden in totaal 46 archeologische sporen aangeduid en beschreven. De meeste sporen zijn van antropogene oorsprong en kunnen voornamelijk als bewoningssporen geïnterpreteerd worden. De archeologische sporen kunnen globaal in volgende categorieën opgedeeld worden: paalkuilen, greppels en overige kuilen. Zoals aangegeven in het verslag van het vooronderzoek met behulp van een proefsleuvenonderzoek werd ook tijdens dit onderzoek een huisgreppel aangesneden die reeds voor een deel werd blootgelegd en gedocumenteerd tijdens het eerder archeologisch onderzoek, opgraving Fase 1. Ook één van de paalkuilen van het -reeds aangetroffen- bootvormig gebouw (type H2, ca. 1100-1175) werd tijdens dit onderzoek aangesneden en gedocumenteerd. Bij deze plattegrond werd geen waterput aangetroffen. De vraag blijft echter of deze afwezigheid te wijten is aan een aantal verstoringen op het terrein. Indien niet is de mogelijke afwezigheid van een waterput in de nabijheid van het volmiddeleeuws gebouw van belang voor de identificatie van de functie van het gebouw. Een aantal criteria worden aangewend om hoofd- en bijgebouwen te kunnen onderscheiden met name de aanwezigheid van een haard, de centraliteit, de ligging ten opzichte van een waterput, de historiciteit en de omvang. Ook wordt er verondersteld dat rond een woongebouw meer vondstmateriaal aanwezig was dan rond een bijgebouw.  De afwezigheid van een haard, het geringe aantal vondsten en het ontbreken van een waterput zijn argumenten die eerder voor een identificatie als bijgebouw spreken. Verder waren er ook een aantal kuilen met aardewerk dat globaal in de ijzertijd kan gedateerd worden.