Bij proefputten 1 en 2 werd er onder de bestaande verharding en een recente ophogingslaag het tertiair zand van de getuigenheuvel aangetroffen. Wellicht werd op deze locatie de markt verstoord door werken in de 20ste eeuw.

In proefput 5 werden er tot een diepte van 150 cm -Mv verschillende recente ophogingslagen aangetroffen. Tot ca. 60 cm -Mv was er de fundering van het huidige straatniveau. Daaronder bevond zich een ophogingspakket van zand en kiezel tot ca. 100 cm -Mv. Vervolgens registreerde men een verstoord pakket met een onregelmatige onderzijde die een maximale diepte van 120 cm - Mv bereikte. Dit pakket doorsneed 2 ophogingslagen. Een ca. 15 cm dikke ophogingslaag van zuiver geel zand en een ca. 10 cm dikke donkerblauwgrijze laag. Hieronder werd een blauwgrijs zandpakket met een bijmenging van kiezel, baksteen en houtskool opgetekend. Het is onduidelijk wat de ouderdom van deze laatste laag is, maar op basis van een vergelijking met een proefput aangelegd voor de afbraak van het stadhuis, interpreteert men deze laag als recent. Wegens opkomend water werd de proefput gestaakt.

In proefput 6 trof men onder de fundering van de huidige straat een laag donkerbruin zand met fragmenten van vergraven menselijk botmateriaal en grafkistfragmenten aan. Er werden twee fragmenten van christusbeeldjes in gegoten zink afgewerkt met een koperlaagje ingezameld. Via een handmatige boring werd vastgesteld dat deze kerkhoflaag tot op een diepte van 110 cm -Mv doorloopt. Op basis van de vondsten wordt deze laag als een latere, (vroeg)moderne fase van het kerkhof geïnterpreteerd. Hieronder bevond zich het tertiaire zand van de Formatie van Diest. Op ca. 70 cm diepte werden naast deze kerkhoflaag nog andere sporen opgetekend. S7 is een slecht bewaarde grafcontext bestaande uit een deel van het bekken, de onderbenen en de linkervoet. S9 is een ca. 50 cm brede muur met een ONO-WZ oriëntatie. De westelijke helft bestond uit baksteen met een licht- tot witgrijze harde mortel. De oostelijke helft bestond uit lichtgrijze beton. Ten noorden van de muur werd een insteek geregistreerd. Het muurwerk is wellicht te relateren aan de historische bebouwing zichtbaar op de Ferrariskaart en de Atlas der buurtwegen. Deze gebouwen werden pas in 1941 afgebroken en hebben verschillende renovatiefases ondergaan zoals blijkt uit de aanwezigheid van beton. In de noordwesthoek van de proefput bevond zich een circulaire bakstenen put met een donkerbruine vulling met een bijmenging van bak- en leisteen.