Naar aanleiding van de vernieuwing van de riolerings- en weginfrastructuur werd een archeologische werfbegeleiding uitgevoerd in de Sint-Gummarusstraat. Door de aanleg van de vroegere riolering was het traject in hoge mate verstoord. Enkel in het zuidelijk deel van het tracé werd nog muurwerk in baksteen en natuursteen uit een onbepaalde periode waargenomen. Verder werden over de ganse lengte van het tracé werden 2 vondsthoudende antropogene (ophogings)lagen vastgesteld met veel postmiddeleeuwse vondsten: veel aardewerk, pijpfragmenten, een weinig glas, een weinig metaal (zowel Fe als Cu-legering), keramisch bouwmateriaal (baksteen en tegels), een weinig natuursteen, een weinig (schoen)leer, een weinig dierlijk bot. Deze lagen zijn wellicht in verband te brengen met het rechttrekken van de Sint-Gummarusstraat in 1877-1878. Het vondstenmateriaal is te interpreteren als stadsafval van de burgerij. Uit de onderste laag werd een bulkstaal (10l) genomen. Hoewel de straat de Romaanse St. Pieterskapel én de St. Gummaruskerk flankeert zijn geen relevante sporen aangetroffen die in relatie staan tot beide religieuze gebouwen, noch is er menselijke begraving waargenomen.