Naar aanleiding van de aanvraag van een omgevingsvergunning voor een woonverkaveling werd het plangebied onderworpen aan een landschappelijk booronderzoek gevolgd door een verkennend archeologisch booronderzoek en een proefsleuvenonderzoek. De resultaten van de 9 landschappelijke boringen duidden op de aanwezigheid van een intact bewaard A-B-C-bodemprofiel in 7 boringen. Deze vaststelling alsook de ligging op een flank naar een beek toe verhoogde het het potentieel op de aanwezigheid van een steentijdsite. Het vooronderzoek vervolgde dan ook met een archeologisch verkennend booronderzoek. De 65 uitgezette boringen bevestigden de waarnemingen van de landschappelijke boringen maar brachten geen directe indicatoren voor de aanwezigheid van een steentijdartefactensite (dus lithische artefacten of verkoolde hazelnootschelpen) aan het licht. Toch bleef er nog potentieel voor de aanwezigheid van een jongere site zodat een proefsleuvenderzoek werd opgestart. Op het terrein werden 7 parallelle sleuven aangelegd. Op het noordelijk deel van het terrein bleek een plaggenbodem aanwezig te zijn. Op basis van de cartografische bronnen werden 19de en 20ste -eeuwse bewoningsresten in het noorden aan de straatzijde verwacht. In de noordwesthoek werd deze verwachting niet helemaal ingelost, er was wel nog een bakstenen waterput uit de 20ste eeuw aanwezig. In de noordoosthoek werd nog een restant muur aangetroffen die zeer waarschijnlijk ook uit de 19de of 20ste eeuw dateert. Het archeologisch vooronderzoek met ingreep in de bodem bracht een beperkte hoeveelheid sporen aan het licht. Het betreffen recente en natuurlijke sporen. Er zijn geen indicaties voor de aanwezigheid van een archeologische site waardoor verder onderzoek zeer weinig tot geen kenniswinst zal opleveren.