Tijdens het proefsleuvenonderzoek werden twee grachten en een kuil aangetroffen. Eén van deze grachten kon geïdentificeerd worden als de gracht van een motte.

Het onderzoek leverde in totaal 21 vondsten op, welke kunnen onderverdeeld worden in aardewerk (4), bouwmateriaal (2), hout (1), metaal (2), dierlijk bot (6), schelpen (1) en natuursteen (5). Het grootste deel (15 vondsten) werd gerecupereerd uit de grachtvulling.

Het proefsleuvenonderzoek is erin geslaagd om de gracht, reeds onderzocht door Vanysacker in 1979, te lokaliseren en bovendien de breedte en diepte te achterhalen. Of de gracht al dan niet een buiging maakt is niet te achterhalen wegens de beperkte onderzochte oppervlakte. Bij projectie op de Ferrariskaart komt deze gracht overeen met een circulaire gracht omheen een motte (aarden ophoging) met vierkant gebouw.

Op basis van het daterend 14C-onderzoek (uitgevoerd in 2022) lijkt er sprake van meerdere fasen in de middeleeuwen. Kuil S7 dateert in de vroege middeleeuwen (677-878). Gracht S1 is aangelegd vóór de periode 1043-1220 en is daarmee jonger dan kuil S7. De schep die in de gracht is aangetroffen dateert in de periode 1175-1273, wat goed aansluit bij de datering van vulling L18. Door de overlap in de perioden van de vulling L18 en de schep is het niet mogelijk om uitspraken te doen over de periode van gebruik van de gracht.

Tijdens het proefsleuvenonderzoek werden twee grachten en een kuil aangetroffen. Eén van deze grachten kon geïdentificeerd worden als de gracht van een motte.