Naar aanleiding van restauratiewerken en een toevalsvondst van oudere muren in een stabilisatietestput en de vaststelling van bouwnaden in het opgaand muurwerk van de kapel, werd een vlakdekkende opgraving uitgevoerd binnen het gebouw om klaarheid te brengen in de bouwgeschiedenis van deze kapel die in de 18de eeuw in baksteen opgetrokken werd en waarvan tenminste 1 verbouwing in 1788 bekend is. De opgravingen brachten liefst 5 bouwfasen aan het licht. De oudste toont een kapel met vlakke westmuur en een parallelle ondiep gefundeerde dwarsmuur die als koorafsluiting te interpreteren is. Later werd de kapel vergroot in oostelijke richting. Nog later werd een oostelijke driezijdige absis aangebouwd (zichtbaar op Ferrariskaart). Bij de heraanleg van de steenweg werd deze absis gesupprimeerd en naar het westen verlegd (zichtbaar op de historische kaarten vanaf het primitief kadaster van 1830-1834). Tenslotte werd de westelijke absis nogmaals in westelijke richting uitgebreid. Deze bouwfasen zijn niet nader te dateren. Er zijn geen vondsten geregistreerd.