Archeologische werfbegeleiding van de sloop van de bestaande gebouwen, gelegen in de archeologische zone historische stadskern van Ronse. De nadruk van de archeologische werfbegeleiding lag voornamelijk op de uitbraak van de kelders. In beide kelders was een gelijkaardige stratigrafische opbouw waar te nemen met een aantal fasen, die allen in de postmiddeleeuwen dateren. De bovenste ophogingslagen zijn recent en horen bij de gesloopte gebouwen. Hieronder bevond zich een ouder pakket van ophogingslagen dat vermoedelijk in de 19de eeuw te plaatsen is. Een volgend ophogingspakket is algemeen te dateren in de 16de tot 19de eeuw, maar vermoedelijk eerder eveneens in de 19de eeuw.   

Tussen deze twee pakketten van ophoging zijn verschillende sporen aanwezig: enkele puinkuilen, muren en uitbraaksporen. Vondsten waren nauwelijks aanwezig, stratigrafisch zijn ze wellicht in de 19de eeuw te plaatsen.

Onder deze ophogingspakketten werden nog twee sporen aangetroffen, uitgegraven in een vermoedelijk alluviale bodem. Hoe deze twee sporen zich verhouden tot elkaar is door het beperkte ruimtelijk inzicht niet duidelijk. Het gaat wellicht om een kuil en een kuil of grachtfragment. De weinige vondsten tonen dat beide eveneens wellicht in de 19de, misschien tweede helft 18de eeuw behoren.