Het onderzoek is het gevolg van de geplande verkaveling in de Kapellestraat te Wakken.

Tijdens de archeologische opgraving werden 380 sporen geregistreerd.

De meerderheid betreffen (paal)kuilen, grachten, greppels maar ook een kringgreppel, twee (drenk)poelen en een brandrestengraf werden aangetroffen. Aangezien deze sporen voornamelijk randstructuren betreffen, wordt vermoed dat de eigenlijke bewoningskern uit de Bronstijd tot late IJzertijd zich in de omgeving van en meer bepaald ten noorden van het plangebied bevindt. Het plangebied wordt verder nog doorkruist door greppels en grachten uit de Romeinse periode, middeleeuwen en postmiddeleeuwen. De enige bewoningssporen werden gesitueerd in de metaaltijden. Uit de Romeinse periode dateren enkel twee mogelijke drenkpoelen die duiden op het agrarisch karakter van de site. We kunnen dus stellen dat het plangebied sedert de Romeinse periode voornamelijk nog in gebruik was als akker- en weiland. 

Hoewel er enkele silexen werden aangetroffen, zijn er geen indicaties voor sporen uit de steentijden. 

Aan de hand van het natuurwetenschappelijk onderzoek kunnen we stellen dat de kringgreppel dateert uit de Midden-Bronstijd. 

Bronstijd/ijzertijd: In het noordelijk deel van het opgravingsterrein zijn meerdere palenclusters aangetroffen waarin een heleboel bijgebouwen te herkennen zijn. Hoogstwaarschijnlijk werd hierbij de rand van het erf aangesneden waarbij (het) hoofdgebouw(en) gezocht moet(en) worden direct ten noordoosten van de opgravingszone verder op de helling. De afbakening van het erf is moeilijk te achterhalen. 

Vroeg-Romeins brandrestengraf: De lichaamsdelen die het meest voorkomen zijn de diafysefragmenten. De crematie is goed tot zeer goed verbrand. Aan de hand van de postuur kon worden vastgesteld dat het individu volwassen is. De schedelnaad vergroeiing indiceert een leeftijd bij overlijden van 20-40 jaar. Er zijn geen geslachtskenmerken aangetroffen. 

Romeinse drenkpoelen: het pollenonderzoek zien men een overgang van een depressie met een dicht elzenbos eromheen naar een meer open situatie met betreden graslanden in de omgeving. Ten tijde van laag H2 ziet men een opener landschap met duidelijke aanwijzingen voor tred. Dit zou erop kunnen wijzen dat de graslanden werden begraasd en zouden een indicatie kunnen zijn voor het gebruik als drenkkuil. In de omgeving vond er vermoedelijk verwerking van graan plaats. 

Grachten uit middeleeuwen en post-middeleeuwen. De bomkrater is uit WO I.