Er werden in totaal 40 archeologische sporen geregistreerd. De archeologische sporen zijn te interpreteren als bewonings- of nederzettingssporen en sporen van artisanale activiteiten. De sporen kunnen globaal in volgende categorieën opgedeeld worden: paalkuilen, haardkuil, houtskoolmeilers (?) en overige kuilen en dateren in de midden-Romeinse periode(ca. 2de-3de eeuw n. Chr.). Onder het aardewerk bevinden zich o.a. fragmenten van dolia, mortaria, en fragmenten handgevormd aardewerk. Er werd eveneens een fragment van een maalsteen (in tefriet) aangetroffen. 

De bewonings- of nederzettingssporen betreffen voornamelijk paalkuilen. Zes van deze paalkuilen behoren toe aan een éénbeukig hoofdgebouw met kruisvormige constructie. Op basis van de typologie (volgens De Clerq type IIC27) is het gebouw te dateren in de late 1ste/2 de eeuw n. Chr.. Ook aan de hand van het vondstmateriaal uit één van de paalkuilen lijkt het gebouw zich in de 2de/vroege 3de eeuw te situeren. Voor de rest zijn het onzekere paalconfiguraties en kan er niet met zekerheid gezegd worden dat het van gebouwen zijn. Het gebouw was mogelijk bedekt met dakpannen, getuige een aantal teruggevonden dakpanfragmenten. Ten zuidoosten van dit gebouw werd een mogelijke vloer aangetroffen Binnen de gebouwplattegrond komt vermoedelijk een haardkuil voor.

Er werden eveneens drie sporen aangetroffen met houtskool en verbrande leem. Dit zijn mogelijke resten van houtskoolmeilers. Artisanale activiteit op de site wordt verder aangetoond door de aanwezigheid van vrij veel metaalslakken. Deze metaalslakken zijn het restproduct bij de productie of de winning van ijzer (zgn. productieslakken).