De oudste vondsten zijn enkele lithische artefacten, verspreid in het vlak en uit sommige van de sporen. Diagnostische kenmerken van een aantal van de vondsten wijzen mogelijk op een neolithische datering.
Er werden 105 sporen van antropogene oorsprong geregistreerd: kuilen, paalkuilen en greppels. Binnen deze sporen konden twee structuren herkend worden. Het gaat om een hoofdgebouw en een bijgebouw waarvan echter niet bepaald kon worden of ze tot eenzelfde fase behoren. Het bijgebouw is een vierpalige, vierkante structuur. De plattegrond van het hoofdgebouw kon echter niet met zekerheid bepaald worden. Op basis van de aangetroffen vondsten en een 14C-datering kon het hoofdgebouw in de volle middeleeuwen gedateerd worden. Mogelijk kan een restant van een greppel als erfafbakening geïnterpreteerd worden.
De andere greppels op het terrein vertegenwoordigen waarschijnlijk oude perceelindelingen of erfafbakeningen.
De andere kuilen of paalkuilen op het terrein tonen geen duidelijke samenhang, met uitzondering van een kuilengroep die zich in het oosten van het onderzoeksgebied bevond en waar de vulling en onduidelijke oversnijdingen de sporen dicht bij elkaar plaatsen in de tijd. Op basis van de vondsten kon deze cluster in de metaaltijden gedateerd worden.
Verder waren er op het terrein nog vier rechthoekige kuilen met zeer gelijkaardige kenmerken aanwezig. Het gaat mogelijk om ontginningskuilen die op basis van een enkele vondst misschien uit de middeleeuwen dateren.