De naam Dieven Acker, later Deefacker, slaat op de Dieve- of Devebeek, die iets verderop ten westen van de hoeve loopt.
Hoeve Deefacker is één van de oudste hoeven van de gemeente. De oudste documenten van 1498-1499 behandelen de verkoop van ‘’t Goet te Deefacker’. Vincent van Helsen, poorter van Brugge, en jonkvrouw Marie Vande Woestyne, bevestigden dat zij van Jan Bouckaert ‘78 ponden grooten Vlaemsche munte’ ontvingen voor de betaling van twee lenen. Beide, genaamd ‘den Deefacker’, lagen in de parochie van Ingelmunster en waren gehouden van de heer van Cleve en Wouter Vander Gracht.
Omstreeks 1630 was Deefacker een leen van de heren van Dadizele (familie de Croix). Het domein werd gepacht door Pieter Vande Kerckhove en had een oppervlakte van 12 bunder.
Een staten van goed (inventaris bij overlijden) uit 1745 biedt een interessant beeld van de hofstede en omgeving: “Eerst ende behuijsde ende bewalde Hofstede becleedt met woonhuijs stalling(hen), ovenbeur, groote scheure, schaep ende coeijstallen mitsgh(aede)rs waeghenhuijs ende poorte, groot in erfve met den boomgaert.” Deefacker beschikte ook over paardenstallen, schuren, ‘witte bomen’, fruitbomen, meersen en een schaapsweide.
Op de Ferrariskaart (1770-1778) is de site aangeduid als een volledig omwalde site met gracht en een centrale poel. De hoeve is er benoemd als ‘te Deefakker’. De straat was op dat moment nog niet doorgetrokken. In de omgeving zijn de gronden met name in gebruik als akker.

Tijdens de eerste wereldoorlog legden de Duitsers een vliegveld aan op een kouter van Deefakker, van aan café ‘De Renne’ tot aan café ‘De Crocodille’, werd een min of meer genivelleerd grasplein klaargemaakt. Bij de wal aan de hoeve werd een schuilhuis voor de piloten en grondpersoneel gebouwd, waarvan de resten nog zichtbaar zijn. Deze zijn gelegen aan de straatzijde.
Aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog stortte een Belgisch militair vliegtuig neer bij hoeve Lammertyn.

Naar aanleiding van de geplande bouwwerken werd in 2020 een archeologisch vooronderzoek met ingreep in de bodem uitgevoerd op deze locatie. 
Uit de resultaten van het vooronderzoek bleek dat de centrale zone tussen de woongebouwen door de jaren heen sterk opgehoogd werd. Wellicht omwille van de waterrijke bodem. Ook werd het noordoostelijk tracé van de walgracht heruitgegraven nadat deze door zandige alluvium was dicht geslibd. Behalve de poel, die werd aangetroffen voor de kleine ast werden er geen noemenswaardige structuren binnen de walgracht of er ten oosten van aangetroffen. De aangetroffen sporen dateren uit de middeleeuwen of zijn van recente aard.