Het zuidoostelijk deel van het terrein bleek na het landschappelijk onderzoek verstoord. De rest van het terrein werd door middel van proefsleuven onderzocht. Uit het proefsleuvenonderzoek kwamen 141 sporen. De meeste sporen situeerden zich ten westen van de Logebeek. De sporen bestonden voornamelijk uit afwateringsgreppels en kuilen. Het aangetroffen vondstmateriaal kon gedateerd worden in de Romeinse periode en een aantal fragmenten aardewerk uit de volle middeleeuwen.