De vondstlocatie bevindt zich in de oudste – de noordoostelijke – parochie van Wingene ten zuiden van de parochiekerk Sint-Amandus, ter hoogte van het oorspronkelijke kerkhof. De werkput sneed het oorspronkelijke kerkhof aan dat in 1807 werd opgeheven. Het kerkhofpakket van ongeveer 60cm dik bevond zich onmiddellijk bovenop de oude bewerkte zandbodem. De resten bevonden zich in een kerkhofpakket, tot een diepte van -1.00 m, rustend op oude bodem. Het natuurlijk zand ligt op -1.10m. West-, noord- en oostwand van de werkput waren doorspekt met menselijke beenderen. De zuidkant was vergraven door het leggen van de waterleiding. Er werden geen bijvondsten aangetroffen en er waren geen aanwijzingen voor het gebruik van kisten.

Het fysisch-antropologische assessment van de menselijke resten geeft aan dat hier wellicht een knekelkuil werd aangesneden: de menselijke beenderen zijn afkomstig van minstens zes individuen. Zekerheid over de tafonomie van het kerkhofpakket is er niet: gaat het om een accumulatie van beenderen over een langere periode of gaat het om vergraven grond met skeletten die eerst elders begraven lagen. Het scherfje Rijnlands steengoed met zoutglazuur dat uit de top van het kerkhofpakket kon worden gerecupereerd en vanaf de 15de eeuw te dateren is, geeft enkel een terminus post quem voor de top van het pakket aan, maar dit pakket kan ook veel later ontstaan zijn. Het staat enkel vast dat de vorming van dit kerkhofpakket dateert van vóór 1807. Ook over de locatie op het kerkhofareaal is geen duidelijkheid; de uitgestrektheid van het kerkhof kan op basis van de Kaart van Ferraris niet bepaald worden.