Tijdens het proefsleuvenonderzoek bleek dat de enige relevante archeologische sporen zeven houtskoolmeilers waren. Twee er van lagen verspreid in de noordoostelijke zone, vijf waren eerder in een cluster geconcentreerd in het noordwestelijke deel van het terrein. Deze houtskoolmeilers komen vaak voor in gebieden die lang niet ontgonnen werden en kunnen zo meer informatie opleveren over het gebruik en ontginning van het landschap. Door de al
aanwezige houtskoolmeilers (die op het eerste zicht kleiner zijn) op een naastgelegen onderzoek lijkt er een goed archeologisch potentieel tot kenniswinst te zijn.