Uit het landschappelijk bodemonderzoek blijkt dat over het noordelijke en centrale deel van het terrein een verstoorde bodem aanwezig is. In het zuidelijk deel is er een matig verstoorde leembodem aanwezig. De bodem was voldoende gaaf bewaard voor sporensites. Daardoor werd voor dit gebied wel een vervolgonderzoek geadviseerd in de vorm van een proefsleuvenonderzoek.

Het proefsleuvenonderzoek leverde in totaal zes sporen op. vijf (paal)kuilen en een kuil met stookafval. De sporen waren gelegen in het westelijk deel van de sleuf, op het overgangsgebied tussen de helling en het beekdal. Alle sporen werden afgedekt door colluvium en bevonden zich in de Bt-horizont, op een diepte tussen de 0,9 en 1 m onder het maaiveld. De sporen waren duidelijk herkenbaar aan hun kleur en samenstelling. Ze waren echter zeer ondiep bewaard afgaande op de coupes. De bewaringsconditie van de sporen is daarmee matig tot slecht te noemen. 

Uit een paalspoor en uit de (veld)oven werden houtskoolstalen ingezameld. De sporen leverden geen dateerbaar vondstmateriaal op. De enige vondst bestaat uit een fragment kalksteen uit (veld)oven. Dit type kalkhoudende zandsteen of zandige kalksteen komt lokaal voor en werd gewonnen rondom de luchthaven. Het aanwezige fragment heeft geen sporen van bewerking. De steensoort wordt vooral gebruikt als bouwmateriaal.

Twee paalkuilen zijn beiden vermoedelijk middenstaanders. Het gaat hier om dragende elementen van een rechthoekige tweeschepige constructie, meer bepaald een Alphen-Ekerenhuis. Deze maakt deel uit van een inheems-Romeinse nederzetting, meer noordelijk gelegen en gevonden bij de aanleg van de HST.