Binnen het onderzoeksgebied is er weinig variatie in de bodemopbouw vast te stellen. De twee geïdentificeerde typeprofielen zijn zeer gelijkaardig en wijzen op een goede bewaring van het bodemprofiel. De aanwezigheid van een restant van de E-horizont, een Bt-horizont van 50 cm dik en een overgangslaag tussen de B- en C-horizont toont aan dat het gaat om een nagenoeg volledig bewaarde paleobodem (B-horizont). Daarom kan er gesteld worden dat er op het terrein een goed bewaarde steentijd artefactensite aanwezig kan zijn.
Het onderzoeksgebied kent ook een gunstige landschappelijke ligging. Het is gesitueerd op de zuidoostelijke helling van een leemrug, op korte afstand tot de Zijbeek van de Okeibeek. Op basis van de gekende archeologische waarden in de omgeving die een gelijkaardige landschappelijke ligging
kennen, is er sprake van een verwachting naar steentijd artefacten.

Tijdens het uitgevoerde verkennende archeologische booronderzoek werden nergens steentijd artefacten vastgesteld. Er blijkt geen sprake van een goed
bewaarde steentijd artefactensite op het terrein. De bewaring van het bodemarchief is in het algemeen goed. Dit betekent dat het terrein nog steeds potentieel kent voor de aanwezigheid van waardevolle archeologische sporen.

Tijdens het proefsleuvenonderzoek werden 12 sporen geregistreerd, waarvan zeven natuurlijke sporen en vijf verstoringen. De sporen bevonden zich tussen de 42 en 281 cm onder het maaiveld. Dit verschil in diepte is te wijten aan het feit dat het terrein afhelt naar het zuiden toe.

Het proefsleuvenonderzoek heeft de informatie uit de reeds uitgevoerde stappen in het vooronderzoek kunnen aanvullen en bijstellen. Het is nu duidelijk dat in de te onderzoeken zone enkel archeologische sporen aanwezig zijn uit de nieuwste tijd. Ze zijn te interpreteren als resten van recente bebouwing.