Naar aanleiding van de verbouwing van een kantoor met woonst tot een kantoor met drie woongelegenheden, werd een proefputten- en proefsleuvenonderzoek met vier aanvullende boringen in de tuinzone uitgevoerd.

Het onderzoek leverde in totaal 8 sporen op. Alle sporen waren antropogeen. Het betroffen zes lagen, een kuil en een greppel.

Eén laag werd in het uiterste oosten van het terrein, op een diepte vanaf 90 cm onder het maaiveld, aangesneden tijdens het booronderzoek en betreft een mogelijk Romeins archeologisch niveau, afgaande op de aanwezigheid van Romeinse mortelfragmenten in dit pakket.

De overige lagen en sporen kunnen op basis van hun vulling, kleur, en samenstelling, scherpe aflijning en/of stratigrafische positie als postmiddeleeuws worden bestempeld. Deze sporen kunnen gekoppeld worden aan de inrichting van het perceel als woonperceel vanaf het einde van de 19de-begin 20ste eeuw.

In de proefput werd een lemige afgetopte moederbodem aangetroffen op een diepte van ca. 40 cm onder het maaiveld. Een E- en of Bt-horizont werd niet waargenomen, alsook oudere antropogene horizonten werden niet waargenomen, wat wijst op een zware verstoring van het natuurlijk bodemprofiel. Ook vlakbij het voormalige woonhuis wees de aangelegde proefsleuf op een grotendeels afgegraven bodemprofiel. De kans dat hier nog een archeologisch waardevol bodemprofiel wordt aangetroffen, lijkt vrijwel nihil.