Naar aanleiding van de aanvraag van een omgevingsvergunning voor bouw- en heraanlegwerken, is binnen het projectgebied een archeologisch vooronderzoek uitgevoerd bestaande uit een landschappelijk booronderzoek en een proefsleuvenonderzoek. 

Binnen het gevoerde landschappelijk onderzoek werden twee bodemtypes vastgesteld binnen het onderzochte terrein: A-C en C-B-C -bodems. In het merendeel van de boringen konden geen sporen van bodemvorming worden vastgesteld in de eolische sedimenten, waardoor er voorafgaande de ophoging met antropogene sedimenten ook een verstoring door afgraving van het natuurlijke oppervlak moet hebben plaats gevonden. Op het centrale deel moet de verstoring dieper dan 2 m geweest zijn. 

Voor het proefsleuvenonderzoek werd het centrale - verstoorde - deel van het plangebied uitgesloten. Het referentieprofiel toonde een AP-Bt1/Bt2/Bt3-C-bodemprofiel. Twee bodemprofielen vertoonden een antropogene verstoring tot 2m diep. Enkel in het noordwestelijk gedeelte van het onderzoeksgebied is de oorspronkelijke bodem bewaard gebleven. Het plangebied omvat geen complexe horizontale of verticale stratigrafie. Alle sporen werden op hetzelfde niveau aangesneden in de moederbodem, op een diepte tussen 20,87 m en 23,9 m TAW. Het niveau van het maaiveld ligt tussen 22,70 m en 24,71 m TAW.

In de sleuven werden in totaal 43 antropogene sporen aangetroffen: 15 kuilen, 9 onduidelijke verstoringen, 7 greppelsegmenten, 6 grachtsegmenten en 6 leidingen. Alle sporen liggen verspreid over de sleuven. Door de absentie van materiaal kan er geen nauwkeurige datering of een onderling verband tussen de sporen worden opgemerkt. . De meeste sporen werden gedateerd aan de hand van hun scherpe aflijning, zeer donkere kleur en recente inclusies. Een verder onderscheid maken tussen deze sporen was helaas niet mogelijk. Op basis van hun morfologische kenmerken lijkt een datering van de sporen in de nieuwste tijd zeer aannemelijk. De sporen zijn in verband te brengen met de ingebruikname van het bestaande opleidingscentrum.