Tijdens het verkennend archeologisch booronderzoek werden in totaal vier vuursteenartefacten ingezameld. Het ging om drie chips/splinters en een spits met geretoucheerde basis. Aan het antropogeen karakter van de chips/splinters werd echter getwijfeld. De vondst van de spits wees ontegensprekelijk op een prehistorische menselijke aanwezigheid in het plangebied, meer bepaald op de overgang van het vroeg- naar het midden-mesolithicum. Wat de aard van deze aanwezigheid is, was vooralsnog onduidelijk.

Tijdens het waarderend archeologisch booronderzoek zijn een aantal bijkomende indicatoren ingezameld die wijzen op een prehistorische aanwezigheid in het plangebied. Door het verspreide karakter van de positieve boorlocaties was een interpretatie van de vondsten moeilijk. Vuursteenclusters lijken niet opgespoord. Steeds ging het om geïsoleerd gelegen, individuele vondsten. Maar hun aanwezigheid kan niet helemaal worden uitgesloten. Mogelijk is af en toe de periferie van een vondstcluster aangeboord. Zowel de spits met geretoucheerde basis als de chip uit Tienenkwartsiet wijzen in de richting van een mesolithische occupatie, mogelijk op de overgang van het vroeg-mesolithicum naar het midden-mesolithicum. 

Tijdens het archeologisch proefsleuvenonderzoek werden in totaal 183 archeologische sporen aangetroffen. Deze worden onderverdeeld in grachten, greppels, kuilen, paalkuilen en loopgraven. Daarnaast zijn enkele recente en/of natuurlijke verstoringen aangetroffen. Deze kunnen op basis van het aangetroffen vondstmateriaal (vermoedelijk) gedateerd worden in de metaaltijden, Romeinse periode, (volle) middeleeuwen, nieuwe tijd en Wereldoorlog I.

Op basis van de aanwezigheid van fragmenten handgevormd aardewerk kunnen enkele kuilen, paalkuilen en greppels ruim tussen de vroege ijzertijd en vroeg-Romeinse periode gedateerd worden. De sporen lijken zich te clusteren in het noordwesten van het onderzoeksgebied. Deze sporen bevonden zich in de zone waar een duidelijk restant van een oude, begraven Apb-horizont aanwezig was onder de bodemlagen die met de aanleg van de bolle akker gelinkt worden. Voorlopig is het onduidelijk of de aanwezigheid van de begraven bodem in verband gebracht kan worden met de aanwezigheid van archeologische sporen aangezien archeologische sporen verspreid binnen het volledige plangebied voorkomen, ook op plaatsen waar geen begraven bodem aanwezig was. Opvallend is wel de vermoedelijk oudere datering van deze sporen. Uit de (volle) middeleeuwen zijn twee clusters waargenomen: één helemaal in het oosten van werkput 1 op perceel 1374A en in het zuidwesten op perceel 1358. De aangetroffen sporen betreffen voornamelijk greppels en (paal)kuilen. Op de locatie van de sporencluster helemaal in het oosten staat op de Ferrariskaart (1771-1778) een kleine poel of vijver afgebeeld. Eventueel zijn de sporen hiermee te relateren. De sporen uit de nieuwe tijd betreffen bolle akkergrachten en perceelgreppels die verspreid binnen het plangebied voorkomen. Sporen gerelateerd met activiteiten tijdens Wereldoorlog I, loopgraven en paalkuilen, tenslotte werden voornamelijk in het westen aangetroffen op perceel 1385A en in het zuiden op perceel 1358. Deze sporen werden reeds waargenomen in de bouwvoor. Van enkele greppels, kuilen en paalkuilen is niet zeker in welke periode deze gesitueerd kunnen worden.