Naar aanleiding van een verkaveling voor woningbouw werd een archeologisch onderzoek uitgevoerd. Bij het archeologisch vooronderzoek zijn sporen aangetroffen uit de metaaltijden tot de nieuwste tijd. De meest in het oog springende vondst is een postmiddeleeuwse baksteenoven (veldoven). Er zijn ook sporen van mogelijk een tweede oven aangetroffen. Romeins materiaal is ook in situ gedetecteerd.

Op basis van de resultaten van het vooronderzoek werd een opgraving uitgevoerd. Bij de opgraving zijn drie vindplaatsen aangetroffen. Er werden, behalve enkele aardewerkfragmenten, echter geen Romeinse sporen aangetroffen, zoals verwacht werd aan de hand van de resultaten van het vooronderzoek. De oudste vindplaats (vindplaats 1) dateert in de volle middeleeuwen en bestaat uit kuilen die waarschijnlijk off-site sporen zijn, waarbij de rand van een nederzetting of activiteitenzone uit de volle middeleeuwen is aangesneden die ten zuidoosten van het onderzoeksgebied verder doorloopt. Vindplaats 2 dateert uit de nieuwe tijd en bestaat uit sporen die zijn ontstaan toen het onderzoeksgebied in gebruik was als tuin en (achter)erf waarbij veel kuilen en enkele greppels zijn gegraven. 2 beerputten en restanten van dierbegravingen werden ook teruggevonden. Deze sporen dateren vanaf de 15e-16e eeuw tot in de 20e eeuw. Het meest opvallende spoor dat is aangetroffen is een veldoven die dateert in de 19de eeuw. Deze oven kan in verband gebracht worden met leemwinning en het deponeren van baksteenafval. Deze sporen dateren uit de nieuwe tijd en vormen vindplaats 3.

Het vlak en de stort zijn met behulp van een metaaldetector onderzocht op de aanwezigheid van metaal.