Binnen de contouren van een deel van het plangebied is door de Mechelse Vereniging voor Stadsarcheologie reeds in 1996 een opgraving uitgevoerd.

Tijdens het huidige onderzoek zijn verschillende sporen en menselijke resten geregistreerd. Op basis van het vondstmateriaal konden de oudste sporen met enige voorzichtigheid in de metaaltijden gedateerd worden. Het betrof een akker- of cultuurlaag en paalkuil. Sporen van de oudste prestedelijke kern werden niet herkend binnen de proefputten. De oudste middeleeuwse sporen kunnen in de 13de en voornamelijk in de 14de eeuw gedateerd worden. Deze sporen omvatten vooral verschillende kuilen en ophogingslagen. De kuilen omvatten zowel afvalkuilen als zandwinningskuilen. Ook in de 15de eeuw werden enkele kuilen gegraven.Muurresten of sporen van bebouwing werden opvallend genoeg amper aangesneden. Slechts één muurrestant kon in de late middeleeuwen gedateerd worden. Het ging om een muur op spaarbogen die haaks op de Moensstraat lijkt te lopen. Langsheen de Moensstraat kon in werkput 3 ook een meer fijnlagige ophoging waargenomen worden. Mogelijk wijst dit op bewoning of een activiteitenzone langsheen de straat, terwijl de centrale zones rond werkputten 1 en 2 wellicht eerder als achtererven moeten aanzien worden.
Vanaf de late 16de eeuw werd volgens de historisch bronnen het terrein ingenomen worden door het Ziekeliedenklooster. Uit deze kloosterfase zijn wellicht twee begravingen en een muurrestant aangetroffen.