In 2015 was er al een prospectie met ingreep in de bodem (proefsleuven) uitgevoerd in het plangebied. Op basis van de resultaten van dit vooronderzoek is de noordoostelijke zone (ongeveer 3100m²) van het plangebied met een oppervlakte van ongeveer 1,25ha geselecteerd voor verder onderzoek door middel van een opgraving. De geselecteerde zone voor de vlakdekkende opgraving werd in twee werkputten van circa 1500m² ingedeeld. 

Tijdens het archeologisch opgraving zijn in totaal 195 sporen aangetroffen. Het gaat om 75 paalkuilen, 22 kuilen, 2 potstallen, 3 waterputten, 8 waterkuilen, 58 gracht- en greppel-segmenten alsook 27 natuurlijke sporen  De meerderheid van deze sporen betreft paalkuilen en kuilen, die wijzen op bewoning in de omgeving van het plangebied tijdens de Romeinse periode alsook de volle en late middeleeuwen. Daarnaast zijn talrijke post-middeleeuwse grachten en greppels aangesneden, aangelegd voor de afvoer van water en het afbakenen van percelen.

Ter hoogte van de noordelijke zone zijn sporen uit de Romeinse periode aangesneden, waaronder een kuil, een waterput en een greppelsysteem. De sporen maken vermoedelijk deel uit van een omgracht woonerf, dat zich echter verder naar het noorden toe uitstrekt en in de eerste helft van de 3de eeuw opgegeven wordt. Daarbij hebben meerdere intentionele deposities in het kader van verlatingsrituelen plaatsgevonden. Vervolgens lijkt het terrein tot de volle middeleeuwen verlaten. De noordelijke en de centrale zone worden ingenomen door sporen, die op basis van vorm, vulling en vondsten in de volle middeleeuwen gedateerd worden. Het gaat om een bijgebouw met ovenkuil, paalkuilen, kuilen, grachten en greppels en een waterput. Het gaat wellicht eerder om een perifere zone van een middeleeuwse woonkern. Deze sporen en structuren uit de volle middeleeuwen worden oversneden door talrijke kuilen, twee stalgebouwen met een potstal en verschillende noordwest-zuidoostelijk georiënteerde, lineaire grachtsystemen uit de late middeleeuwen. Er is ook een laat-middeleeuwse waterput en enkele laat of post-middeleeuwse hooibergen aangetroffen. Deze sporen zijn gerelateerd aan een middeleeuws woonerf. Na opgave van dit stalgebouw lijkt het terrein als akkerland of weide gebruikt te zijn, aangezien geen sporen uit jongere periodes aangetroffen zijn. Uitzondering is een brede, noord-zuid georiënteerde gracht, die tot recent in gebruik is geweest.

De archeologische opgraving heeft in totaal 532 vondsten en 112 monsters opgeleverd. De monsters betreffen 56 bulkstalen, 16 houtstalen, 18 pollenbakken en 22 zeefstalen. Vondsten onderscheiden 2679 potscherven, 481 fragmenten uit bouwkeramiek, 1 glazen fragment, 102 (fragmenten van) metalen voorwerpen, 90 stenen fragmenten en 2 houten voorwerpen. Ten slotte zijn 23 vondsten van dierlijk botmateriaal aangetroffen.

Met behulp van metaaldetectie is het terrein afgezocht naar metaalvondsten. 14C-datering, dendochronologisch onderzoek, macrobotanisch onderzoek en pollenonderzoek zijn ook uitgevoerd.