Naar aanleiding van de bouw van nieuwe sportinfrastructuur en een positief archeologisch vooronderzoek, vond binnen het plangebied een vlakdekkende opgraving plaats. Deze bracht sporen uit meerdere periodes en een stuifzandbeweging uit het verleden aan het licht.

Het bodemprofiel bestaat uit een ophogingslaag gevolgd door enkele Ap-horizonten die op hun beurt een stuifzandlaag afdekken. In de Ap-horizonten is een dunne stuifzandlaag en enkele stuifzandlenzen aangetroffen. De Ap-horizonten dekken op hun beurt in het noordelijke en centrale gedeelte van het opgravingsterrein een bijkomende stuifzandlaag af. Onder deze stuifzandlaag situeert zich een cultuurlaag die tot slot de B-horizont afdekt.

OSL-dateringen plaatsen de Ap4-horizont omstreeks 1600 na. Chr. (nieuwe tijd). De stuifzandlaag kan gedateerd worden tussen 1300-900 V. Chr. (overgang midden – late bronstijd). De oude (oudste) cultuurlaag kan tot slot gedateerd worden tussen 1100-700 V. Chr. (late bronstijd).

De sporen manifesteren zich op twee archeologische niveaus. Het eerste archeologische niveau is terug te vinden net onder het plaggendek, in de top van de stuifzandlaag, op ca. 20,5 tot 20,6 m +TAW (70-90 cm beneden het maaiveld). Het tweede archeologische niveau is terug te vinden in de top van de B- en C-horizont, op ca. 19,9 tot 20,4 m +TAW (ca. 1-1,3 m beneden het maaiveld). In beide niveaus werden er archeologische sporen en/of resten uit de bronstijd en ijzertijd aangetroffen. In vlak één werden er ook nog sporen aangetroffen uit de vroege en late middeleeuwen. Duidelijke gebouwsporen waren evenwel niet aanwezig. De dateringen steunen deels op de aanwezigheid van handgevormd aardewerk uit de metaaltijden en 14C-dateringen op houtskool uit paalkuilen. Vele sporen blijven ongedateerd.