Uit het landschappelijk bodemonderzoek blijkt dat er binnen het onderzoeksgebied een aftopping heeft plaats gevonden van het originele bodemprofiel. Op de bodemtypekaart wordt gewag gemaakt van de aanwezigheid van een verbrokkelde B-horizont, maar deze werd slechts in afgetopte versie in
twee boringen herkend. De overige boringen, die het grootste deel van het terrein dekken, gaven een A-C sequentie weer.

Tijdens het proefsleuvenonderzoek werd de bodemopbouw, zoals vastgesteld tijdens het landschappelijke booronderzoek, bevestigd. Er werden echter weinig tot geen archeologisch relevante, sporen aangetroffen. Enkele slecht bewaarde paalkuilen werden aangesneden, alsook een fragment van een greppel, een onderzijde van een leidingsleufje en een houtskoolmeiler (deze kon niet gedateerd worden).