Naar aanleiding van de aanvraag van een omgevingsvergunning voor een woonverkaveling, vond binnen het plangebied een archeologisch vooronderzoek plaats bestaande uit een landschappelijk booronderzoek en een proefsleuvenonderzoek. 

Het booronderzoek toonde een beperkte variatie in de bodemopbouw. Er werden twee typeprofielen onderscheiden. Over het algemeen is een goed bewaarde bodemopbouw vastgesteld met de aanwezigheid van een begraven ploeglaag. Slechts in 1 boring was deze ploeglaag verstoord door een uitgraving. De topografie van het terrein liep oorspronkelijk af naar het noorden toe. Het noorden van het terrein is vandaag opgehoogd ten opzichte van vroeger. De bodem is gekarteerd als matig nat lemig zand.
Tijdens het landschappelijk booronderzoek werden geen antropogene sporen aangetroffen.

Het archeologisch niveau vastgesteld tijdens het proefsleuvenonderzoek bevond zich op een diepte tussen 16 en 74 cm onder het maaiveld of op een hoogte tussen 8,91 en 9,81 m TAW. 
De bodemprofielen toonden een bodemopbouw uit twee opeenvolgende ploeglagen (Ap), die gelegen zijn boven op de C horizont. In profiel 1 bevindt zich tussen de tweede ploeglaag en de C horizont nog een dunne overgangslaag die als een EB horizont te interpreteren is. Ze kwam enkel voor in het
uiterste noordwesten van het onderzoeksgebied. In profiel 2 was bovenop de ploeglagen nog een strooisellaag (O) op te merken. Tot slot dienen we nog te vermelden dat ter hoogte van profiel 3 onder de twee ploeglaag een restant van een oudere, begraven ploeglaag aanwezig was. 
In totaal werden 22 sporen en vier muurresten geregistreerd, waarvan vijf rechthoekige paalsporen, zestien kuilen, twee sokkels en twee infiltratieputten. De kuilen en paalsporen komen vooral voor in het noorden van het onderzoeksgebied, terwijl de muurresten in het zuiden van het onderzoeksgebied te situeren zijn, op korte afstand van de bestaande bebouwing. Al deze sporen zijn te dateren in de nieuwe tot nieuwste tijd op basis van aflijning, kleur, structuur en inhoud.