Naar aanleiding van de aanvraag van een omgevingsvergunning voor de bouw van een dienstencentrum en assistentiewoningen, vond binnen het plangebied een archeologisch vooronderzoek plaats in de vorm van een proefsleuvenonderzoek. 

Tijdens dit onderzoek werd het archeologisch niveau vastgesteld op een diepte tussen 116 en 162 cm onder het maaiveld of op een hoogte tussen 3,96 en 4,41 m TAW. Dit verschil in hoogte is te wijten aan het feit dat het terrein enigszins afhelt naar het zuidwesten toe.

De bodemprofielen tonen aan dat in het zuidwesten van het terrein de bodemopbouw het best bewaard is: onder een ca. 75cm dik opgebracht pakket zijn twee donkere grijsbruine tot donkere bruingrijze begraven beploegde A horizonten aanwezig (Apb1 en Apb2) met een respectievelijke
dikte van 20 cm en 30 cm. Hieronder bevindt zich een ongeveer 20 cm dikke grijsbruine overgangslaag (A/C horizont) naar de oranjegele C horizont met
gleyverschijnselen (Cg). Het westen en noordoosten van het terrein bleek danig verstoord door de bouw en sloop van het voormalige rusthuis.

Er werden 29 verstoringen vastgesteld. De aanwezige walgracht werd zeven keer aangesneden. Daarnaast werden negen kuilen, acht paalsporen, een
betonplaat, een goot, zeven muren, een vloer en een natuurlijk spoor geregistreerd. De sporen bevonden zich op een diepte tussen 116 en 162 cm onder het maaiveld. Het grootste aantal sporen werd aangetroffen in het noorden van het terrein.

Het onderzoek bracht resten aan het licht die gerelateerd zijn aan het Hof van Lunden of Melgeshof en de eerder opgerichte hoeve. Het gaat om resten van een bakstenen gebouw, een vermoedelijke houtbouwstructuur en de walgracht. De hoeve gaat minstens terug tot in de 15de eeuw en in de 17de eeuw verschijnt er een hof van plaisantie dat zal blijven bestaan tot omstreeks het midden van de 20ste eeuw. Daarnaast zijn er ook ernstige verstoringen van het bodemarchief vastgesteld die voor een groot deel te relateren zijn aan het voormalige rusthuis op het terrein.