Bonestraat
archeologisch element- ID
- 982717
- URI
- https://id.erfgoed.net/waarnemingen/982717
Juridische gevolgen
-
is aangeduid als gebied geen archeologie, gewestelijk Gebied 7580
Deze aanduiding is geldig sinds
Beschrijving
Tijdens de prospectie met ingreep in de bodem werd vastgesteld dat het noordoostelijke tuingedeelte tuingedeelte van het klooster recent is genivelleerd en over het algemeen vrij zwaar is verstoord.
De sporen en structuren die verband houden met de voormalige kloostersite behoren tot drie aflijnbare fasen: een eerste fase tussen 1822 en 1914 is
zeer diffuus en slecht bewaard, een tweede fase tussen 1914 en 1970 is tevens vrij slecht bewaard en een derde fase tussen 1970 en 2019, waarvan
het grootste deel van de voetafdruk van de gebouwen uit deze fase bewaard is. Op basis van het historisch kaartenmateriaal (bij gebrek aan een archeologisch vondstensemble) kunnen de uitbraaksporen in de zuidoostelijke hoek van het onderzoeksgebied gedateerd worden tussen de eerste helft van de 19de en het begin van de 20ste eeuw (de hoevegebouwen). De aangetroffen archeologische grondsporen tot slot gaan terug tot de Romeinse periode en de volle/late middeleeuwen.
Van het hoevecomplex bleek, op een uitbraakspoor na, nagenoeg niets bewaard. Ter hoogte van het voormalige klooster werden puinpakketten, uitbraaksporen en muurresten in situ aangetroffen. Binnen dit ensemble van structuren is het overgrote deel te verbinden deel te verbinden aan de fasen 1914-1970 en 1970-2019.
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: HEMBYSE
19de-20ste-eeuwse gebouwsporen
Datering: 20ste eeuw, eerste helft 19de eeuwTypologie: bevestigingselementen, hoeven, kloosters, muurresten, puinlagen, ziekenhuizen
Materiaal: metaal
Gebeurtenis:
Middeleeuwse paalkuil
Datering: volle middeleeuwenTypologie: paalkuilen, vaatwerk
Materiaal: aardewerk
Gebeurtenis:
Beschrijving:
De bovenste laag in de paalkuil kenmerkte zich door een bruingrijs fijn zand met aardewerk en houtskoolspikkels in de bijmenging. De onderste laag bestond uit een heterogeen grijs fijn zand waarin enkel houtskoolspikkels geattesteerd werden. Op basis van de vorm leek het te gaan om een paalkuil. Het aardewerk dat bij het opschaven werd aangetroffen was een wandfragment lokaal reducerend gebakken aardewerk met een vrij harde buitenwand en een iets zachter baksel aan de binnenzijde. Dit deed denken aan onderbakken aardewerk uit de volle middeleeuwen.
Het overige aardewerk was afkomstig uit de overgang tussen de nazak en de paalkern, waarbij enerzijds een randfragment van een kom met naar binnen geplooide rand in lokaal reducerend gebakken aardewerk kon worden herkend. Het lijkt te gaan om een kom zoals ook in de Romeinse kuil is aangetroffen. Opvallend is de zeer slechte staat van de wandafwerking, die volledig versleten is. Het overige aardewerk zijn twee wandfragmenten fel-oranje oxiderend gebakken aardewerk, die eerder als middeleeuws “rood aardewerk” kunnen worden geïdentificeerd. Dit zou betekenen dat de vulling van deze paalkuil bestaat uit materiaal uit twee verschillende periodes, waarbij het oudste materiaal residueel inheems-Romeins materiaal is en het jongste middeleeuws materiaal is.
Romeinse kuil
Datering: Midden-Romeinse tijdTypologie: kuilen, vaatwerk
Materiaal: aardewerk
Gebeurtenis:
Beschrijving:
Een kuil bevatte een beperkt ensemble van 34 fragmenten aardewerk, voornamelijk opgemaakt uit fragmenten van technisch aardewerk of “kustaardewerk”. Het gaat om handgevormd aardewerk met een donkere kern en een rode tot beige buitenwand. Het aardewerk is licht en heeft weinig massa en vertoont een duidelijke plantaardige magering op de wanden en een magering met schelpfragmenten in de breuken. Het gaat om een zoutcontainer uit aardewerkfase G in de typologie van Van den Broeke, dit materiaal kan in de Romeinse periode gedateerd worden. Het overige vondstenmateriaal bestaat uit wandfragmenten handgevormd aardewerk met ondiepe resten van een kamstreekversiering, gedraaid en oxiderend gebakken kruikwaar, een kom met naar binnen geplooide rand (een vorm verwant aan Niederbieber 40) en een kleine beker in lokaal reducerend gebakken aardewerk (“Low Lands Ware”) en een wandfragment van “metaalglanzend” of “geverniste” waar. Het gaat mogelijk om een potvorm Niederbieber maar het fragment vertoont te weinig vormkenmerken om dit correct te kunnen bepalen.
