Naar aanleiding van de aanvraag van een omgevingsvergunning voor nieuwbouw werd een vlakdekkende opgraving uitgevoerd die sporen uit de metaaltijden en de volle middeleeuwen aan het licht bracht.

De opgeschoonde bodemprofielen toonden een A/C-profiel met soms meerdere oude akkerlagen (Ap1 tot Ap4) en lokaal nog vage resten van een Bt-horizont. De bodem bestond uit matig natte tot natte zandleem. Het terrein helde van noord naar zuid.

In de lager gelegen zuidelijke zone van het plangebied tekenden zich grote amorfe kuilen af die als extractiekuilen geïnterpreteerd werden. De datering van deze kuilen was niet eenvoudig, ze zijn op basis van de aanwezigheid van handgevormd aardewerk in de late bronstijd tot vroege ijzertijd geplaatst ondanks het feit dat sommige van deze kuilen ook volmiddeleeuwse scherven bevatten. In dezelfde zone bevond zich een tweefasige waterput waarvan de oudste fase met vlechtwerk in de late-bronstijd tot vroege ijzertijd en de jongere fase met verticale stammetjes in de midden tot mogelijk late ijzertijd gedateerd is. Het paleo-ecologisch onderzoek toont aan dat de waterputten gelegen waren in een bosrijk gebied met overwegend open elzenbossen en graasland in de wijde omgeving. In de hoger gelegen zone zijn een achttal kleinere bijgebouwtjes of spiekers opgetekend waarvan de datering niet altijd duidelijk was.

Op de overgang van de lager gelegen natte zone en hoger gelegen zone ten noorden was een volmiddeleeuws erf ingepland bestaande uit een bootvormig gebouw en een boomstamwaterput. Beide zijn te dateren in de 11^de tot 12^de eeuw, dit op basis van het aardewerk en 14C-dateringen. De weinige aardewerkscherven wijzen op een lokale of regionale productie van kookwaar en op import uit het Rijnland wat de schenkwaar betreft. Het paleo-ecologisch onderzoek toont een open tot halfopen cultuurlandschap met bosschages, akkers, weiden en hooiland.