Op basis van het geofysisch onderzoek werden enkele ongedefinieerde anomalieën in het noorden van het studiegebied geïdentificeerd met een hoge magnetische susceptibiliteit. Deze anomalieën lijken een NO-ZW oriëntatie te hebben en liggen in de zone met het hoogste archeologisch potentieel op basis van de aangrenzende opgraving. Verder naar het zuiden toe zijn enkele oost-west georiënteerde anomalieën met een lage magnetische susceptibiliteit zichtbaar. Vermoedelijk gaat het om enkele greppels, gezien de ligging hiervan sterk correspondeert met de ligging van enkele greppels van de nabijgelegen opgraving.
In het tweede grid – in het zuidoosten van de gescande zone – werd een brede linaire anomalie gedetecteerd. Vermoedelijk gaat het om een NW-ZO georiënteerde greppel die reeds bij de nabijgelegen opgraving werd aangesneden. Tijdens het proefsleuvenonderzoek werd op deze locatie geen grondspoor aangetroffen. Wel werd verder naar het noordwesten toe, ter hoogte van de dwarssleuf, een greppel aangetroffen met dezelfde oriëntatie. Voorts werd binnen de lineaire anomalie een losse vondst uit de ijzertijd aangetroffen, ondanks het ontbreken van een grondspoor.

Tot slot werden geen piekwaarden geregistreerd die gerelateerd kunnen worden aan eventuele munitieresten.

In het totaal werden er 8 archeologische sporen aangetroffen en geregistreerd, enkel in het noorden van het onderzoeksgebied. Op basis van het opgravingsplan van de zone ten noorden van het onderzoeksgebied kunnen de aangetroffen sporen met zekerheid met de aangetroffen structuren in die zone gelinkt worden. Ook de datering sluit hier bij aan. Tijdens de aanleg van Werkput 2 werd een randfragment van een kogelvormig fragment in lokaal/regionaal handgemaakte waar aangetroffen. Het fragment kan op basis van de techno-typologische kenmerken algemeen gedateerd worden in de late ijzertijd/vroeg-Romeinse periode.