Op basis van het landschappelijk bodemonderzoek werd vastgesteld dat in praktisch het gehele projectgebied een potentieel aanwezig is voor steentijdvindplaatsen die zich situeren in de top van het pleistoceen dekzand. Enkel ter hoogte van de gekarteerde erosiegeul is de top van het pleistoceen dekzand duidelijk weg geërodeerd. Op locaties waar de basis van het veen nog is bewaard, is het potentieel op steentijdvindplaatsen zeer duidelijk aanwezig. Op andere locaties waar geen veen meer lijkt bewaard op basis van boringen en CPT’s, maar waar het dekzand wel nog is bewaard, is het potentieel minder eenduidig. Men kan hier door de afwezigheid van veen erosie vermoeden van de top van het dekzand, maar daar zijn ook geen duidelijke bewijzen van erosie te vinden in de boringen die in deze zones zijn gezet.

Tijdens het verkennend archeologisch booronderzoek werd echter in geen van de 386 boorstalen na nat zeven op een zeef met maaswijdte 1 mm, het drogen van de zeefresdiu’s en het selecteren van de gedroogde residu’s relevante eco- en artefacten aangetroffen die kunnen wijzen op de aanwezigheid van een steentijdartefactenconcentratie. Bijgevolg kunnen we stellen dat ondanks de overwegend goede bodembewaring, er geen relevante archeologische indicatoren werden aangetroffen bij het verkennend archeologisch booronderzoek.