Vlakdekkende opgraving naar aanleiding van berging vliegtuigwrak en mogelijke gesneuvelden uit Wereldoorlog II.

Microtopografisch helt het onderzoeksterrein duidelijk af van het noordwesten naar het zuidoosten. In het uiterste noordwesten van het plangebied, tegen de straat Kortijnen aan, bevindt het maaiveld zich op een hoogte van ca. + 21,3 m TAW. In het zuidoosten van het plangebied daarentegen bevindt het maaiveld zich op ca. + 20,2 m TAW.

In het noordelijke deel van het plangebied (werkput 1), ter hoogte van de vermoedelijke locatie van het massagraf, is de natuurlijke bodem relatief goed bewaard. De natuurlijke bodem werd slechts in beperkte mate verstoord/afgetopt door het ploegen van het terrein (A/C-profiel met resten van een oudere bouwvoor).
In werkput 2, centraal langs de westelijke zijde van perceel 285B, ter hoogte van de feitelijke crashsite van de C-47A Skytrain is de bodem plaatselijk sterker verstoord en dit door de crash van het vliegtuig op 17 september 1944. De natuurlijke bodem werd door de crash verstoord tot een diepte van ca. 70 – 80 cm (o.a. een verbrande en verkitte laag). Het terrein werd er naderhand opgehoogd.
De bodemopbouw in de derde zone lijkt sterk op deze in werkput 2, maar is minder diep verstoord. Wel bevond zich in de zuidoostelijke hoek de rand van de verbrand en verkitte laag. Vanaf een diepte van ca. 40 cm t.o.v. het maaiveld manifesteert zich een organische pakket/venige laag (Hb-horizont).

Het bodemarchief omvatte één archeologisch relevant niveau, onmiddellijk onder de bouwvoor. Dit niveau bevond zich tussen + 19,70 m TAW en + 20,85 m TAW (ca. 30 tot 80 cm –mv). Hierbij kan opgemerkt worden dat ter hoogte van werkput 1 het archeologische niveau zich gemiddeld op een diepte van 30–40 cm t.o.v. het maaiveld bevond, terwijl dit voor werkput 2 gemiddeld 70–80 cm t.o.v. het maaiveld was.

In totaal werden slechts vijf archeologisch relevante sporen geregistreerd tijdens het archeologische onderzoek. Het betreft één kuil en een onderkant van een kuil, twee stukken van een greppel (vermoedelijk afkomstig van dezelfde greppel) en delen/brokstukken van de linkervleugel en motor. Uitgezonderd de greppel, zijn de overige sporen in verband te brengen met de crash en begraving van de slachtoffers in het veldgraf/massagraf in september 1944. De greppel vormt het enige aangesneden archeologisch relevante spoor dat ouder is dan de 20ste eeuw. Deze greppel is wellicht een perceelsgreppel uit de 18de-19de eeuw. Een van de kuilen is in verband te brengen met de ruiming van het massagraf door het Belgische Rode Kruis in 1944. Er werden geen menselijke resten meer aangetroffen. De vulling van de andere kuil herbergde nog enkele delen van een parachute, handschoen en andere uitrusting gevonden samen met enkele fragmenten menselijk botmateriaal (o.a. twee schedelfragmenten en een tand). Mogelijk werd deze kuil nabij het massagraf aangelegd door de lokale bevolking na het vinden van nog enkele resten van slachtoffers en hun uitrusting.