Naar aanleiding van een groepswoningbouwproject en een positief archeologisch vooronderzoek, vond binnen een geselecteerd deel van het projectgebied een vlakdekkende opgraving plaats. Er zijn sporen uit de ijzertijd aangetroffen.

Tijdens het onderzoek bleek dat, zoals ook al gedeeltelijk vastgesteld werd tijdens het vooronderzoek, er op twee locaties binnen het plangebied een
begraven bodem aanwezig was. Deze lager gelegen depressies in het landschap zijn vermoedelijk geëgaliseerd waardoor deze beschermd zijn gebleven voor latere ploegactiviteiten. Deze depressies waren opmerkelijk vondstrijk.

Tijdens de opgraving zijn in totaal 745 sporen geregistreerd. Deze sporen laten zich karakteriseren als recente verstoringen, natuurlijke verstoringen, waterput/waterkuil, 3 greppels, kuilen, paalkuilen en restanten van een vondstlaag. Bij een eerste analyse van het sporenplan werden mogelijk 2 huisplattegronden, 6 bijgebouwen en 13 spiekers aangetroffen. Er werden ook 2 waterkuilen aangetroffen. De sporen kunnen globaal gedateerd worden in de metaaltijden. Één van de waterputten dateert wel van een jongere periode: een 14C-datering plaatst deze kuil in de vroege middeleeuwen (541-646 na Chr.). Naast deze structuren zijn er nog twee natuurlijke lagen of depressies aangeduid die omwille van de grote aantallen vondstmateriaal die hierin werden aangetroffen interessant waren. Gezien de hoeveelheid sporen is er sprake geweest van intensieve bewoning op het terrein.

Aan de hand van het vondstenmateriaal zijn de meeste structuren te dateren in de midden ijzertijd. Een van de greppels bevatte aardewerk dat eerder in de later ijzertijd te dateren is; terwijl de vroegmiddeleeuwse periode vertegenwoordigd is in een waterkuil.

De bewoning binnen het plangebied lijkt voornamelijk geconcentreerd tussen de twee depressies. Van de westelijke laagte werd wel gebruik gemaakt voor de aanleg van een waterkuil. De nederzetting is niet afgebakend, uit het proefsleuvenonderzoek is duidelijk dat de site nog doorloopt in het noorden en oosten. Ook de oostelijke depressie is slechts onvolledig aangetroffen binnen het plangebied. Richting het zuiden lijkt de sporendensiteit af te nemen maar deze zone is echter wel vrij verstoord door de Nieuwe tijd veldweg. De nederzetting is mogelijk wel afgebakend aan de westelijke zijde waar twee greppelsegmenten de nederzetting lijken te begrenzen. De nederzetting zelf bestaat uit één of meerdere erven. De structuren hebben bijna allemaal dezelfde oriëntatie, namelijk een oost-west oriëntatie. Enkele structuren hebben wel een iets andere oriëntatie en zijn eerder noordwest- zuidoost georiënteerd.