In functie van de sloop van de bestaande gebouwen binnen het plangebied werd reeds in het kader van een voorgaande omgevingsvergunning een landschappelijk booronderzoek uitgevoerd. De resultaten van dit onderzoek wezen op de aanwezigheid van een paleosol op een diepte van 2,30 m - 3,04 m onder het maaiveld.

Voorliggend onderzoek kadert in een omgevingsvergunning voor het verkavelen van gronden. Om inzicht te krijgen in de bodemopbouw en het potentieel op aanwezigheid van steentijd artefactensites te onderzoeken, werd eerst een bijkomend landschappelijk booronderzoek uitgevoerd in de zone die bijkomend aan de nieuwe vergunning werd toegevoegd.

Tijdens het landschappelijk booronderzoek werden in totaal 11 boringen uitgezet. Op basis van de resultaten van het landschappelijk booronderzoek, bleek een begraven bodem aanwezig binnen het plangebied. Deze werd vastgesteld in boringen B2, B6, B8, B10 en B11. Deze begraven bodem bevindt zich in de onderliggende alluviale Weichseliaanse sedimenten en corresponderen met de drogere zones op de alluviale vlakte. Aangezien dit afzettingspatroon dateert tot het Weichseliaan en omdat ze tot een alluviaal pakket toebehoren, werd geoordeeld dat het steentijdpotentieel van deze sedimenten verder geëvalueerd moest worden door middel van een verkennend booronderzoek.

Tijdens het verkennend booronderzoek werden 63 boringen uitgezet. Echter 10 daarvan konden niet worden uitgevoerd. De opgeboorde boorstalen werden nat gezeefd op maaswijdte 1 mm en door een steentijdspecialist onderzocht op archeologische indicatoren. De verkennende boringen wezen voor het volledige plangebied op een niet gepreserveerde bodemopbouw. Het gaat om een antropogeen pakket van ophogingen en verstoringen dat hoogstwaarschijnlijk gelinkt kan worden aan de voormalige bebouwing uit de 20ste eeuw. Er werden verschillende vondsten uit de boorstalen verzameld. Het gaat onder meer om aardewerk, houtskool, dierlijk bot, glas, metaal en plantaardig materiaal. Het aardewerk is algemeen in de late middeleeuwen tot nieuwe tijd te dateren. Opvallend was ook de vondst van verschillende mollusken in de boorstalen. Vermoedelijk zijn deze mollusken te identificeren als Holocene lokale zoetwaterafzettingen. Er werd slechts één silexfragment aangetroffen dat na analyse van natuurlijke oorsprong bleek te zijn.