De werfbegeleiding liet toe vast te stellen dat de omwalling van Sint-Truiden uit 1050 eerder beperkt is geweest van omvang. In de 2de fase, in 1129 bestaat de omwalling uit een wallichaam met stenen muur en een uitgebreide gracht De stenen muur, waarvoor aanwijzingen zijn gevonden in de grachtvulling is gebouwd op de wal van uitgegraven grond en is dus niet archeologisch meer aanwezig. De datum van 1129 moet waarschijnlijk eerder gezien worden als de start van het initiatief, maar de bouw van de eigenlijke muur is waarschijnlijk later in de loop van de 12de eeuw gestart. De omwalling uit 1129 verantwoordelijk is voor de omvangrijke uitgraving zoals die nog deels zichtbaar is ter hoogte van de Kapucijnenvest.

Na de uit gebruik name van de omwalling in 1675 volgt ter hoogte van het projectgebied de echte sloop pas omwille van het doortrekken van de Clement Cartuyvelstraat doorheen de omwalling. De sloop is te situeren tussen de opmaak van de Ferrariskaart in ca. 1777 en de opmaak van de atlas der buurtwegen in ca. 1840. Buiten de omwalling zijn twee sporen aanwezig die niets te maken hebben met de omwalling en mogelijk artisanaal zijn van oorsprong in de vorm van ontginningskuilen.

Gezien de ligging en de opbouw van de omwalling nu deels gekend is, is het mogelijk om in de toekomst gerichter onderzoek uit te voeren in omstandigheden die voor de archeologie beter zijn. Die mogelijkheid is er namelijk aangezien men dwars op de Kapucijnenvest een profiel zou kunnen graven dat meer in detail kan onderzocht worden. Deze begeleiding moet dat ook eerder gezien worden als een vooronderzoek, en niet als een opgraving.