Het archeologisch booronderzoek leverde silex artefacten op.

Bij het verkennend archeologisch booronderzoek werden 2 chips ingezameld. De eerste chip is van een fijnkorrelige beige-gele vuursteen. Het is mogelijk een mediaal microklingfragment. Er is een lichte glans aanwezig en de beide boorden vertonen sporen van beschadiging. De tweede chip is een splinter van een fijnkorrelige bruine vuursteen en heeft een pseudocortex.

Tijdens het waarderend archeologisch booronderzoek werden 5 artefacten aangetroffen: 3 chips en 2 splinters/potlids. Aan het antropogeen karakter van de laatste kan getwijfeld worden. De chips zijn vervaardigd uit verschillende vuursteenvarianten, van matig korrelig lichtgrijs tot fijnkorrelig beige-grijs. Twee chips vertonen een zwakke roodkleuring langs de rand en zijn mogelijk licht verbrand.

Bij het proefsleuvenonderzoek registreerde men naast recente (paal)kuilen, 5 greppels uit de nieuwe tijd en een donkergrijze, zandige laag. In één van deze greppels werd een scherf roodbakkend aardewerk met glazuur gevonden. In het noorden van sleuven 7 en 8 werd er een 3 à 4m brede greppel ingetekend waarin karrensporen te herkennen waren. Het vormde het restant van een weg, wellicht Sentier nr. 189, weergegeven op de Atlas der Buurtwegen. De donkergrijze laag is vermoedelijk het restant van een oude bouwvoor die slechts plaatselijk bewaard is. De laag bevatte scherven handgevormd aardewerk daterend uit de late bronstijd - ijzertijd. Voorts werd er een driehoekige rolkei van kwartsietisch zandsteen, die gebruikt werd als klopsteen, ingezameld, evenals 2 vuursteenvondsten. Het ene is een natuurlijk fragment, het andere een afslag met een psuedocortex en enkele haaks lopende negatieven.